Czy nie powinniśmy wiedzieć, że prawicowe partie ekstremistyczne wykorzystywały w przeszłości kryzysy społeczne, aby dojść do władzy?
Nie inaczej będzie w przypadku katastrofy klimatycznej. Ekstremalne zjawiska pogodowe, opadające wody gruntowe, nieurodzaje i coraz droższa żywność: chodzi o nasze istnienie.
Katastrofa klimatyczna w pierwszej kolejności i najdotkliwiej dotknie ludzi, którzy najmniej ją spowodowali. Obszarom, na których żyje obecnie duża część ludzkości, grozi niebezpieczeństwo, że nie nadadzą się do zamieszkania. Chodzi o cierpienie i śmierć miliardów ludzi.
Każdego dnia ludzie na Globalnym Południu muszą uciekać. Wiele osób nie ma innego wyjścia, jak tylko pracować w warunkach naruszających prawa człowieka, aby wydobywać zasoby dla naszego dobrobytu.
Niemieccy politycy nie dostrzegają naszej odpowiedzialności za to. Tolerują systematyczną przemoc wobec ludzi na zewnętrznej granicy UE. Krytykowaliśmy Trumpa za budowanie muru. Dziś Europa jest fortecą za drutem kolczastym.
Jesteśmy na rozdrożu. Czas uczciwie spojrzeć w przyszłość. Za przyznanie, że odnowiony faszyzm jest w Niemczech możliwy, jeśli nie zmienimy kursu. Świat kryzysów i niesprzyjających warunków życia stanowi pożywkę dla faszyzmu. Nadszedł czas – także ze względu na naszą historyczną odpowiedzialność – aby konsekwentnie stawić temu czoła.
Musimy wspólnie zająć się niezrównoważoną niesprawiedliwością społeczną i katastrofą klimatyczną.
Rząd narzuca cenę CO2 i nie zwraca jej obywatelom w formie pieniędzy klimatycznych. Cena CO2 powoduje, że najprostsze potrzeby, takie jak ogrzewanie pomieszczeń mieszkalnych, stają się droższe. Najbiedniejsi w naszym społeczeństwie i klasa średnia powinni oszczędzać. Nie stać ich już na energię. Bogaci, którzy konsumują najwięcej, nie przejmują się rosnącymi cenami.
Oszczędzania energii nie da się rozwiązać wyłącznie poprzez podwyżkę cen! Jest to kwestia sprawiedliwości, a zatem kwestia sprawiedliwego racjonowania, które ogranicza nadmierną konsumpcję bogatych.
Jeśli wody zacznie brakować, nie pozwólmy, aby ceny wzrosły do nieskończoności, tak aby niektórzy nie mogli sobie już pozwolić na picie, a inni podlewali trawniki.
Dlaczego niektórym ludziom pozwala się na posiadanie coraz większej liczby domów, podczas gdy inni muszą żyć na ulicach? Przypomina to Monopoly. Potrzebujemy pieniędzy dla wszystkich, więc superbogaci muszą coś dać – podatek od majątku. Wreszcie naprawa i rozbudowa sieci kolejowej, izolowanie domów, renaturalizacja wrzosowisk – jest tak wiele rzeczy, które mogą przynieść coś każdemu, a nie tylko luksus nielicznym.
To iluzja, że wszystko można rozwiązać za pomocą technologii. Najwyższy czas powiedzieć niewygodną prawdę: pewne rzeczy, które dziś są oczywiste, muszą się skończyć. Jeśli chcemy chronić nasze źródła utrzymania, rząd musi sprawiedliwie zamknąć branżę lotniczą – zwłaszcza prywatne odrzutowce i loty krajowe. Inne rzeczy nie mogą dalej istnieć w obecnym rozmiarze – na przykład przemysł motoryzacyjny i chemiczny.
Wyzwania te są tak wielkie, że politycy unikają ich i nadal wysyłają młodych ludzi na szkolenia w branżach, które nie mają przyszłości. Istnieją inicjatywy społeczeństwa obywatelskiego, które pokazują, że przekwalifikowanie jest możliwe. Na przykład ludzie mogą nauczyć się instalacji fotowoltaicznej w ciągu kilku tygodni. Aby jednak stawić czoła tym wyzwaniom, powinniśmy najpierw usłyszeć głosy osób najbardziej bezpośrednio dotkniętych skutkami.
Potrzebujemy szczerej debaty. Dopiero gdy strony przestaną opowiadać stare, wygodne bajki i powiedzą, jaka jest stawka, będziemy mogli stawić czoła wyzwaniom naszych czasów. Większość nie chce, aby przyszłość naszych dzieci została zniszczona. Większość chce sprawiedliwego społeczeństwa. Społeczeństwa, które w niedzielnych przemówieniach nie tylko mówi o swoich wartościach, ale faktycznie według nich postępuje.
Dlatego właśnie przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego, a zwłaszcza nasz prezydent federalny Frank-Walter Steinmeier, są proszeni o wniesienie uczciwości do naszej demokratycznej debaty.
Ręka na sercu. Czas na szczerość.
